به طور میانگین ۳۰ درصد از محصولات کشاورزی در ایران، سالانه و به دلیل اتلاف هدر می‌روند. وضعیت ضایعات محصولات کشاورزی در سطح بین‌المللی نیز شرایط چندان بهتری نسبت به ایران ندارد.

خسارات مالی وارد شده به اقتصاد ملی ناشی از این میزان اتلاف منابع،  حدود ۳۰۰ هزار میلیاردتومان برآورد شده که مبلغ قابل توجهی است. البته این عدد صرفاً به توصیف خسارت مالی مستقیم ناشی از ارزش ریالی محصولات ازدست‌رفته اشاره دارد و برای ارائه توصیف دقیق‌تر از ابعاد این زیان می‌بایست موارد ذیل نیز به تحلیل پیرامون هدررفت منابع کشور در این حوزه افزوده شود:

• آسیب‌های حوزه آب: باتوجه ‌به آمارهای مربوط به میزان مصرف آب در بخش کشاورزی کشور، سالانه حدود ۲۰ میلیارد مترمکعب از منابع آب بابت تولید محصولات اتلاف شده کشاورزی به هدر می‌رود. این میزان هدررفت در واقع حدود ۵ برابر کل آب مصرفی در بخش شرب کشور بوده و معادل میزان آبی است که کشور ما برای خروج کامل از بحران آب به آن نیاز دارد.
• آسیب‌های حوزه گازهای گلخانه‌ای: دفن حدود ۴۰ میلیون تن محصول کشاورزی ضایعاتی در طبیعت به معنای تولید ده‌ها میلیون تن گاز گلخانه‌ای در طبیعت است.
• آسیب‌های تبدیل ضایعات به شیرابه: باتوجه ‌به تولید حدود ۳۰۰ تا ۵۰۰ لیتر شیرابه از هر مترمکعب زباله تر،‌ این میزان ضایعات می‌تواند منجر به رها‌سازی میلیون‌ها مترمکعب شیرابه در محیط‌زیست گردد.
• مخاطرات ناشی از تضعیف کشور در حوزه امنیت غذایی: بروز بحران در کشورهای روسیه و اوکراین و قبل از آن محدودیت‌های میدانی در ورود فناوری‌ها و نهاده‌های موردنیاز بخش کشاورزی کشور بر اثر تحریم‌های بین‌المللی، اهمیت بیش‌ازپیش افزایش بهره‌وری در بخش غذا را خاطرنشان می‌سازد. اتلاف حدود یک‌سوم از منابع غذایی کشور در اثر ضایعات (حتی گندم) نشان می‌دهد ساختار تأمین غذای کشور تا چه میزان در معرض آسیب‌دیدن از هدررفت در این حوزه است.