ماستیک‌های سیلیکونی سالیان درازی است که در صنایع مختلف موردتوجه و استفاده قرار گرفته‌اند. راحتی کار، بوی کم، خاصیت کشسانی قابل‌قبول، سخت ‌شدن در دمای محیط و مقاومت در برابر رطوبت از مهم‌ترین ویژگی‌های این محصول است. با این‌حال، مشکلات این ماستیک، عمر کوتاه‌مدت، همچون خواص مکانیکی ضعیف و امکان رشد قارچ‌ و باکتری‌، کارایی آن را به‌شدت تحت تاثیر قرار داده است. با توجه به بازارهای جهانی، مصرف ماستیک‌های سیلیکونی به‌نوعی منسوخ شده و استفاده از ماستیک‌های پایه بیوتیل در حال توسعه است.

نفوذپذیری پایین در برابر رطوبت، مقاومت شیمیایی بالا در محیط‌های خورنده،‌ قدرت چسبندگی سیلانت بیوتیل به سطوح مختلف، قابلیت میرا کردن تنش‌های استاتیک و دینامیک وارده در اتصالات و مقاومت بالا در برابر سایش و پارگی، استفاده از این لاستیک را به عنوان پایه پلیمری ماستیک جایگزین، تایید می‌کند. هدف این تحقیق، توسعه دانش فنی تولید ماستیک بیوتیل خشک شونده در دمای محیط و در مجاورت هوای آزاد است.