وضعیت: بسته
شماره سند:
تاریخ انتشار: 1402/12/22
مهلت ارسال پیشنهاد: 1403/01/20
فرصتها: براساس پیشنهادها قابل مذاکره خواهد بود.
تماس : 02166539734 – 02166533864
ارسال پروپوزالها: https://ghazal.inif.ir
جوش احتراقی(گرمازا) به اتصال احتراقی یا جوش ترمیت موسوم است. مزایای بسیاری در بهکارگیری جوش احتراقی وجود دارد که از جمله آنها میتوان به هدایت الکتریکی مطلوب اتصال، مقاومت در برابر خوردگی و اکسیداسیون، مقاومت در برابر تشکیل پیل گالوانیک، تحمل تخلیه بار الکتریکی بهدفعات و استحکام مکانیکی بالا اشاره کرد.
در این روش از یک واکنشگر برای تأمین انرژی مورد نیاز فعالسازی واکنش جوشکاری استفاده میشود. این فرایند بسیار سریع و ایمن در یک قالب گرافیتی رخ میدهد و قابلیت اتصال اجزا و قطعات با جنسهای مختلف از جمله مس، برنج و فولاد ضدزنگ را فراهم میکند. هدف از این تحقیق، دستیابی به ترکیب بهینه پودر جهت بهکارگیری در سیستمهای ارتینگ و حفاظت کاتدی با ترکیبات پایه مس و آلومینیوم است.
ر | نام و نام خانوادگی | رشته و مقطع تحصیلی | وضعیت فعلی | همکار/ مشاور طرح |
1 | مصطفی امیرجان | دکتری مهندسی مواد | عضو هیئتعلمی پژوهشگاه نیرو | مجری |
2 | مهدی میرزایی | دکتری مهندسی مواد | دانشجو دکتری، دانشگاه علم و صنعت ایران | همکار |
3 | سید محسن ادیانی | دکتری مهندسی مواد | دانشجو دکتری، دانشگاه صنعتی شریف | همکار |
4 | معصومه خدابنده | ارشد مهندسی مواد | دانشجو ارشد، دانشگاه علم و صنعت ایران | همکار |
دکتر مصطفی امیرجان، عضو هیئتعلمی پژوهشگاه نیرو، دانشآموخته دکتری مهندسی مواد با تخصص متالورژی پودر، مواد پیشرفته از دانشگاه صنعتی خواجه نصیرالدین طوسی هستند. رزومه و فهرست مقالات منتشر شده ایشان در اینجا قابل مشاهده است.
پروژه حاضر به سرپرستی دکتر امیرجان، با همکاری فارغالتحصیلان و دانشجویان مقاطع ارشد و دکتری با تخصص های ریختهگری، جوشکاری و خوردگی انجام خواهد شد. از جمله پروژه های انجام شده توسط تیم پژوهشی در زمینه متالورژی پودر، ریخته گری و جوشکاری میتوان به سنتز و تهیه پودرهای مختلف آلیاژی/کامپوزیتی مورد استفاده در ساخت قطعات، بریزینگ و … اشاره کرد.
استفاده از جوش احتراقی جهت اتصال اجزای مختلف در سیستم ارتینگ، کابلها، صفحات و خطوط ریلی سابقه طولانی دارد. فرایند گرمازای مورد استفاده در فرایند جوش احتراقی، اولین بار از این فرایند برای اتصال ریل راهآهن استفاده شد، پس از آن، این فرایند به مرور مورد توجه قرار گرفت و در تمامی دنیا گسترش یافت. امروزه در تمامی سیستمهای اتصال به زمین، صاعقهگیرها و سایر سیستمهای حفاظتی از این فرایند استفاده میشود.
از جمله مزایای این روش می توان به عدم نیاز به پیشگرم کردن، گرمکننده و شستشو دهنده بودن مذاب اولیه، امکان استفاده در هر مکانی به علت عدم نیاز به سیستمهای تأمین انرژی و امکان اتصال قطعات بزرگ اشاره کرد.
چالش اصلی در این نوع اتصال، بهکارگیری ترکیب پودری مناسبی است که بهترین اتصال را ایجاد نماید. خروجی این تحقیق، دستیابی به دانش فنی تولید پودر احتراقی و تهیه بستههای احتراقی، بهگونهای است که علاوه بر امکان رقابت از لحاظ فنی با محصولات مشابه خارجی، امکان سفارشیسازی متناسب با نیاز صنایع مختلف را داشته باشد.
کاربرد این طرح تحقیقاتی، ترکیب بهینه جهت بهکارگیری در اتصال کابل/ سیم به صفحات، لولهها و غیره در سیستمهای ارتینگ و حفاظت کاتدی است؛ لذا تمرکز اصلی تحقیق بر ترکیبات پایه مس/ آلومینیوم خواهد بود. از جمله چالشهای پیشرو عبارتاند از:
با توجه به موارد مذکور، اندازه و مورفولوژی ذرات، ترکیبی با توزیع یکنواخت و درصد مشخص مواد با ابعاد میکرونی از عوامل اصلی در کیفیت فرایند هستند. مخلوط پودری از دو بخش تشکیل شده است که بخش اول آن چاشنی با قابلیت اشتعالپذیری و بخش دوم، تأمینکننده مخلوط جوش است. از موارد پراهمیت بخش اول جهت تأمین دمای مورد نیاز برای ذوب مخلوط میتوان به مورفولوژی، اندازه و درصد پودر آلومینیوم اشاره کرد. مخلوط پودر پایه جوش نیز باید حجم مذاب مناسب با سیالیت مطلوب را فراهم کند. مراحل انجام پروژه شرح زیر است:
در نهایت نتیجه حاصل از تحقیق، عبارت است از:
آزمون مکانیکی نیروی الکترومغناطیسی | حداکثر جابجایی پس از اعمال جریان ≤ mm10 قطر اتصال ≤ mm10 |
آزمون خوردگی نمکی و اسیدی | Rfinal≤RTotal |
آزمون جریان خطا | عدم ذوب شدگی اتصال تا فاصله mm50 |
آزمون سیکلی دما- جریان | Rfinal≤RTotal |
آزمون یخزدگی – آب شدن | Rfinal≤RTotal |