در فرآیند تولید دوده، ابتدا روغن در پیش‌گرمکن تا دمای نزدیک به ۴۵۰ درجه سانتی‌گراد گرم می‌شود سپس به داخل رآکتور پمپاژ می‌شود. در هنگام قطعی برق، دمای رآکتور افت پیدا می‌کند و در زمان برقراری مجدد جریان برق تا زمانی که دمای رآکتور به حد مطلوب بالا نرفته است، لازم است مسیر پیش‌گرمکن به رآکتور مسدود گردد و گازهای موجود در پیش‌گرمکن به اتمسفر هدایت شوند؛ زیرا اگر این گازها وارد رآکتوری شوند که به اندازه کافی گرم نشده است، در ادامه‌ی فرآیند، وجود اکسیژن احتمال آتش‌سوزی در فیلتر‌ها را به‌شدت بالا می‌برد. بنابراین جریان سیال در مسیر پیش‌گرمکن به رآکتور باید کنترل شود؛ به‌گونه‌ای که در شرایط عادی جریان روغن از آن عبور کند و در هنگام قطعی برق، مسیر مسدود گردد و گازهای موجود پیش‌گرمکن به اتمسفر هدایت شوند. لازم به ذکر است که قطر لوله‌های انتقال سیال، در دو خط مجزا، ۳۶ اینچ (خط سخت) و ۲۴ اینچ (خط نرم) است.

در حال حاضر برای کنترل جریان سیال، از فلنج عینکی (spectacle Flange) استفاده می‌شود (عکس زیر). در شرایط عادی و در زمان تولید، سمت سوراخ‌دار فلنج عینکی عبور روغن را میسر می‌کند اما در زمان خاموشی و قطعی برق، سمت کور فلنج مسیر جریان را مسدود می‌کند و گازهای موجود، از طریق دریچه‌ای (manhole) تخلیه می‌شوند که روی پیش‌گرمکن تعبیه شده است. ولی این فرآیند معایب متعددی دارد، ازجمله: –     تغییر وضعیت بسیار زمان‌بر است و ممکن است تا ۸ ساعت طول بکشد. –     با نشتی و آلودگی بسیار همراه است. –     به دلیل نفوذ اکسیژن احتمال آتش‌سوزی در فیلترها به‌شدت بالا می‌رود.