وضعیت: بسته
شماره سند:RFP968252352
تاریخ انتشار: 1396/03/15
مهلت ارسال پیشنهاد:1396/04/15
فرصتها: براساس پیشنهادها قابل مذاکره خواهد بود.
تماس : ۰۲۱۸۸۳۹۸۵۶۳ – ۰۲۱۸۸۳۹۸۵۴۳
ارسال پروپوزالها: Proposal@boomerangtt.com
آلودگی صوتی معضلی است که امروز بخشهای مختلف جامعه با آن درگیر هستند. بلندی یک صوت به شدت و فرکانس آن صوت بستگی دارد و شدت صوت را با واحدی بنام دسیبل میسنجند. زمانیکه شدت صوت به ۷۰ دسیبل برسد، آلودگی صوتی نامیده میشود. اما باید گفت اختلاف بین صدای قابل پذیرش و صدای ناخواسته بهطور عمده به عوامل دیگری همچون: سن، شرایط فیزیکی، روحی، فرهنگی و… فرد بستگی دارد و این امر به نوبه خود اندازهگیری صدا را با مشکل مواجه میسازد. بههرحال صدای ناخواسته در مدت زمان طولانی تأثیرات مخربی بر جسم و روح انسان خواهد گذاشت و آنگاه که تعداد و انواع فرستندههای ناخواسته در محیط زیاد شود، آلودگی صوتی را به دنبال خواهد داشت. به منظور جلوگیری و کاهش انواع آلودگیهای صوتی در سطح دنیا ، راهکارهای مختلفی ارائه شده است که به موانع صوتی معروف هستند . این موانع صوتی عبارتند از :
– جنس دیوارها عمدتاً از نوع چوب، گچ، ساروج، بتن، سنگ، فلزات یا دیگر مواد می باشد. از نظر زیباییشناختی باید با محیط اطراف خود همگون و سازگار باشد. در مواردی که منازل یا سایر کاربریها بر روی تپههای مشرف به منبع صوتی قرار گرفتهاند و یا اینکه ارتفاع آنها بیش از ارتفاع دیوارها می باشد، از کارآیی دیوار کاسته میگردد که این کاهش کارایی در طراحی باید مدنظر قرار گیرد. میزان کاهش صدا توسط دیوارها : < ۲۰Db (A) کاهش صدا ۵ dB ( A) <
– از نوع مواد طبیعی نظیر خاک، سنگ و مواد مشابه میباشند، عمدتاً از نوع خاک بهصورت خاکریز و تپهها طراحی میشوند. موانع زمینی میزان صدا را سه دسیبل بیشتر از دیوارهای عمودی کاهش میدهد.
– اگر فضای سبز بهعنوان حائل منازل از سروصدا در شهر احداث گردد، باید حداقل عرض آن ۱۵ باشد تا نتیجه مطلوب بدست آید. بهترین شکل آن زمین شیبداری است که جهت شیب آن به سمت منبع صوتی و پوشیده از گیاهان سطحی است. هر قدر ارتفاع و تراکم دیوار سبز بیشتر باشد، کاهش آلودگی بیشتر است. هر قدر زاویه قرارگرفتن برگها نسبت به شاخه و شاخه نسبت به ساقه تندتر باشد نتیجه کار بهتر است، در واقع انبوهی از درختان در بخش بیرونی که در معرض برخورد اصوات قرار دارد ضروری است و بهتر است که شاخ و برگ از پایین به بالا امتداد داشته باشد.
با توجه به زمینه فعالیت و ساعات کاری مجموعه تفریحی مورد نظر (شهربازی)، ایجاد سرو صدا باعث سلب آسایش همسایگان و ساختمانهای مجاور مجموعه گردیده است که این امر در واقع موجب ایجاد آلودگی صوتی شده است. براساس استانداردهای موجود در ارتباط با فاصله منبع صوتی از محیط مورد نظر، این فاصله در حدود ۲۰۰ متر در نظر گرفته میشود. اما فاصله منبعهای صوتی از منطقه مورد نظر چیزی در حدود ۸۰ متر است که این امر موجب تشدید این آلودگی گردیده که با در نظر گرفتن این شرایط (که امکان تغییر در شرایط مساله از نقطه نظر فاصله نیست)، متقاضی به دنبال بهترین راهکار برای کاهش این آلودگی میباشد.
بر اساس پیشنهادها قابل مذاکره میباشد.