سیستم MWD بخش اجتناب‌ناپذیر لوله حفاری و تجهیزات سطحی در شرکت‎های غربی می‌باشد درحالی‌که در شرکت‎های داخلی صرفاً در موارد خاص مورد استفاده قرار می‎گیرد. عدم خرید و بهره‌برداری از این سیستم باعث شده است که نیاز قابل‌توجهی به طراحی و ساخت آن در داخل کشور احساس شود. مزیت عمده سیستم MWD در حفاری، دریافت اطلاعات از موقعیت و جهت BHA در چاه، بدون تداخل با سایر فرایندهای حفاری است. در ساده‎ترین حالت، سیستم MWD مجهز به سنسورهایی است که inclination، آزیموت (azimuth) و جهت BHA را در چاه نشان می‎دهند؛ اما ابزارهای درون‌چاهی پیشرفته‎تر سیستم MWD که به LWD معروف‌اند، به سنسورهای بیشتری مجهز شده‎اند که برخی از آن‌ها عبارت‌اند از: سنسورهای تعیین خواص پتروفیزیکی سازند (تراوایی، تخلخل، توزیع شکاف و غیره) و سنسورهای تعیین اطلاعات حفاری (وزن مته یا WOB و گشتاور مته یا torque). برخی از این سنسورها، دستگاه‌های اشعه گاما و تعیین رسانای الکتریکی سازند می‎باشند و حجم زیادی از داده‎ها از طریق گل به سطح منتقل می‎شوند. همچنین سیستم MWD مجهز به سیستم انتقال داده‎ها از طریق گل حفاری به سطح می‌باشد. داده‎های منتقل‌شده به سطح، رمزگشایی (decoding) می‌شوند و با فرمت عدد و نمودار ارائه می‎گردد. در ضمن، سیستم انتقال داده‎های سنسورهای MWD که بدون کابل و اتصالات الکتریکی است نیز به MPT (Mud pulse telemetry) معروف است. شکل (۶) شماتیکی از سیستم MWD و اجزای آن را نشان می‎دهد. بدون استفاده از سیستم MWD نیز می‎توان موقعیت BHA در چاه را تعیین نمود. در این روش، از ابزار wireline استفاده می‎شود و اجرای آن منوط به راندن (running) ابزار wireline، ثبت داده‎ها و بیرون کشیدن (pooling) آن از لوله حفاری است. به‌طور معمول، کسب اطلاعات از موقعیت BHA با روش قدیمی wireline حدود ۲-۱ ساعت و با روش MWD حدود ۴ دقیقه به طول می‎انجامد. گرچه اجرای سیستم MWD در حفاری بسیار پرهزینه‌تر از روش قدیمی wireline است اما سرعت دریافت اطلاعات از سیستم MWD و کاهش هدر رفت زمان (time saving) به‌شدت سودآورتر از هزینه اجرای آن است. همچنین عدم استفاده از روش wireline در چاه‎های افقی، به‌عنوان یک محدودیت جدی، شرکت‎های حفاری را به سمت استفاده از سیستم MWD تشویق و مجبور نموده است. لذا ساخت چنین سیستمی به‌عنوان هدف این شرکت مطرح می‎گردد.