در این معدن، قدیمی‌ترین سنگ‌های منطقه متعلق به پرمین زیرین (سازند دورود) است. جنبش‌های تکتونوماگمایی سیمری نقش مهمی در شکل‌گیری و تکامل این منطقه داشته است که مهم‌ترین آن ولکانیسم پرمین و ژوراسیک زیرین و تغییر رژیم رسوبی از نوع سکویی (پلاتفرم) به سیستم هورست و گرابن می‌باشد. سنگ میزبان کانسار دولومیت‌های پرمین میانی (سازند روته) است که بر روی آن به طور محلی بازالت‌های آلکالن فوران کرده است. در سطوح بالاتر ضخامت زیادی از شیل‌های زغال‌دار ژوراسیک (سازند شمشک) قرار گرفته است. پدیده‌هایی چون دولومیتی شدن، سیلیسی شدن، برشی شدن، گسلش انحلال و کارستی شدن سنگ میزبان را برای کانی‌سازی آماده ساخته است. کانی‌سازی اصلی در سازند روته انجام شده اما به‌طور ضعیف‌تر در تمام سنگ‌های منطقه نیز گسترش یافته است. کانه اصلی گالن بوده و کانی‌های دیگر اسفالریت، فرایبرجیت، کالکوپیریت، پیریت، پیروتیت و باریت است. گانگ کانسار را دولومیت، کوارتز، کلسیت و فلوئوریت تشکیل می‌دهد. بافت کانه‌ها به‌طور عمده پرشدگی فضای باز و غارها است. کانی سازی رگه‌ای در گسل‌ها و توده‌ای در کارست‌ها دیده می‌شود. پاراژنز و همراهی کانی‌هایی چون پیروتیت، اسفالریت و کالکوپیریت نشانگر این است که حداقل بخشی از کانسار ساز در سنگ‌های آذرین و شیل‌های زغال دار بسیار بالاتر از کلارک آن‌ها بوده و این سنگ‌ها می‌توانند به‌عنوان منشاء عناصر در نظر گرفته شوند. همچنین نمودارهای همبستگی عناصر نشانگر یک فاز غنی‌شدگی است که بر اثر فراگرد هیدروترمال به‌وجود آمده و ارتباطی با لیتولوژی سنگ میزبان ندارد. عناصری چون سرب، روی، باریم و مس بر اثر عملکرد محلول‌های هیدروترمال به شدت غنی شده و غلظت آن‌ها افزایش یافته است. مطالعه رگه‌های معدنی که در گسل‌ها تشکیل شده است نشان می‌دهد که مقدار عناصر کانه ساز از مرکز رگه به سمت سنگ درون‌گیر کم می‌شود به‌عبارت‌ دیگر مواد معدنی از داخل شکستگی‌ها به سنگ میزبان تزریق شده است. منشاء محلول‌های هیدروترمال در کانسار این معدن آب‌های جوی می‌باشد ولی احتمال اختلاط با آب‌های ماگمایی نیز وجود دارد. آب‌های جوی پس از عبور از سکانس ضخیم شیل‌های زغال دار از فلزات و سولفید غنی شده و به دلیل اسیدی بودن بخش عمده فلزات و مواد موجود در سنگ‌های مسیر را لیچ کرده است. این محلول‌ها در اعماق زمین گرم شده به سمت بالا حرکت کرده و در برخورد با سنگ میزبان مناسب مواد همراه خود را ته‌نشین نموده است. ذخایر توده‌ای موجود در کارست‌ها احتمالاً بر اثر برخورد محلول‌های کانه‌دار احیایی با آب‌های اکسیدان موجود در کارست‌ها به وجود آمده است. مجموعه شواهد نشان می‌دهد که این معدن احتمالاً یک کانسار دیرزاد تیپ رگه‌ای است که می‌توان آن را اپی ترمال تا مزوترمال معرفی نمود. ذخیره احتمالی معدن ۵/۶ میلیون تن کانسنگ با عیار متوسط سرب ۵ درصد، روی ۱ درصد، باریت ۵/۱۸ درصد و نقره ۱۵۰.۵۲۰ گرم در تن است. برای انجام عملیات ژئوفیزیکی از چند روش عمده استفاده می‌شود که روش مقاومت سنجی و پلاریزاسیون القایی (IP & RS ) یکی از مهم‌ترین آن‌ها محسوب می‌شود. در این روش از خاصیت مقاومت الکتریکی یا حتی قابلیت عبور این جریان‌ها از یک سنگ یا ماده معدنی برای شناسایی آن‌ها استفاده می‌شود. روش گرانی سنجی که برای تشخیص مواد ایجاد کننده ناهنجاری گرانشی مثبت یا حتی منفی بکار می‌روند و به نظر می‌رسد که در این پروژه بتواند بسیار مؤثر واقع شود. روش‌های مغناطیس سنجی، VLF و سایر روش‌هایی هستند که می‌توانند جهت شناسایی منابع مختلف معدنی مورد توجه قرار گیرند.